Rozgrywająca Dominika Owczarzak podpisała umowę ze Ślęzą Wrocław i będzie reprezentować barwy klubu w sezonie 2019/2020. Ślęza to  szósty klub w jej karierze.

Urodzona w Poznaniu 25-letnia zawodniczka jest wychowanką tamtejszego MUKS-u i to właśnie w zespole z rodzinnego miasta Owczarzak zadebiutowała na parkietach I ligi oraz ówczesnej Ford Germaz Ekstraklasy. W swoim pierwszym sezonie w najwyższej lidze wystąpiła we wszystkich 35 spotkaniach, legitymując się średnimi na poziomie 7 punktów oraz 2,4 asysty na mecz. 25 meczów w pierwszej piątce i takie liczby w wieku 18 lat zwróciły uwagę CCC Polkowice, które wówczas sprowadzało do siebie najlepsze młode zawodniczki w kraju. W pierwszych dwóch sezonach, zakończonych dla polkowiczanek mistrzostwem oraz wicemistrzostwem Polski, mierząca 170 centymetrów Owczarzak grała niewiele, po zaledwie 12 minut na mecz. Pobierała wówczas nauki od takich koszykarek jak Teja Oblak, Jelena Skerović oraz Sharnee Zoll-Norman.

W rozgrywkach 2014/2015 tylko trzykrotnie zaczynała mecze z ławki, tworząc duet z Naketią Swanier. Zespół prowadzony przez Arkadiusza Rusina przegrał rywalizację o trzecie miejsce z Energą Toruń, a Owczarzak po zakończeniu sezonu przeniosła się do Lublina, gdzie pierwszym trenerem był doskonale znany jej z pracy w Polkowicach Krzysztof Szewczyk. Pod jego okiem nowa zawodniczka Ślęzy rozegrała dwa bardzo dobre sezony – rozgrywki 2016/2017 zakończyła ze średnią 9.3 punktu oraz 5.1 asysty. Przez niektórych, w tym także i swojego trenera, była nazywana najlepszą polską rozgrywającą i gdy Szewczyk przeniósł się do Krakowa, na ten sam ruch zdecydowała się także Dominika Owczarzak.

Niestety w Wiśle rozegrała de facto sześć spotkań, bo w siódmym doznała fatalnie wyglądającej kontuzji – zerwała więzadła krzyżowe. Po długiej rehabilitacji chciała wrócić do Lublina, ale w sierpniu zeszłego roku okazało się, że nie przeszła badań medycznych i jej kontrakt nie wszedł w życie. Z pomocną ręką przyszedł klub, w którym nazwisko Owczarzak stało się znanym na koszykarskiej scenie – CCC Polkowice. W zespole mistrzyń Polski mogła spokojnie wrócić do formy i jednocześnie trenować z najlepszymi zawodniczkami w kraju. Rozgrywki 2018/2019 zakończyła ze średnimi 3.7 punktu oraz 2.1 asysty w 13,5 minuty.

– Wszystko ma swoje zalety i wady. Powrót do Polkowic z jednej strony był idealny, bo dostałam czas na to, żeby spokojnie odbudować się po kontuzji, natomiast w pewnym momencie, jak to w przypadku każdej zawodniczki bywa, pojawiła się chęć dłuższego przebywania na boisku.  Cieszę się, że cały sezon byłam zdrowa i nic mi nie dokuczało, ale z pewnością jednym z głównych czynników przy podjęciu decyzji o zmianie klubu było to, żeby tych minut spędzonych na parkiecie było więcej – tłumaczy nowa zawodniczka Ślęzy Wrocław.

– Wracam do współpracy z Dominiką po czterech latach. Podjęliśmy rozmowy po kontuzji w Krakowie, żeby już wtedy przyszła do nas aby się odbudować. Wówczas nie udało się osiągnąć porozumienia i wybrała Lublin, a później Polkowice. Znam ją jako zawodniczkę, być może zmieniła się przez te cztery lata, ale będę chciał wrócić do tego, jak pracowaliśmy w Polkowicach. Wtedy rozegrała dobry sezon, jeszcze jako młody gracz. Teraz już młodym graczem nie jest, ma być doświadczoną zawodniczką i niech wykorzysta to doświadczenie. Najważniejsze, że problemy zdrowotne jej nie doskwierają. Rozmawiałem z nią i zupełnie zapomniała o problemach z kolanem. Z pewnością trener Bartosz Pasternak zindywidualizuje jej pracę, żeby poczuła się jeszcze mocniejsza – zapewnia trener Arkadiusz Rusin.

– Dobrze wspominam współpracę z trenerem Rusinem. Dał mi szansę po dwóch trudnych sezonach w Polkowicach i po raz pierwszy od mojego debiutanckiego sezonu w Ekstraklasie w MUKS-ie Poznań mogłam dużo grać. Tamte rozgrywki bez wątpienia mogę określić mianem przełomowych – wspomina sezon 2014/2015 Owczarzak.

Czego oczekuje po nowej rozgrywającej Ślęzy szkoleniowiec żółto-czerwonych? Z pewnością Dominika Owczarzak spędzi na parkiecie więcej czasu niż w Polkowicach, a z tym wiąże się większy zakres odpowiedzialności, który będzie ciążył na reprezentantce Polski.

– Ma pełnić rolę łączącą z zawodniczką z USA, która będzie mogła występować na pozycji 1 i 2. Wiadomo, że Dominika może grać tylko na jedynce, więc będzie kreować grę, żeby współpracowała z zespołem najlepiej, jak potrafi. Musi wrócić do swoich wejść pod kosz, które dobrze jej wychodzą, a o których ostatnio zapomniała. Myślę, że jeśli powtórzy sezon, który miała w Polkowicach czyli 8 punktów, 4 asysty i będzie w stanie dołożyć do tego jeszcze dwie asysty to będę zadowolony – deklaruje szkoleniowiec Ślęzy.

– Po kontuzji zmieniło się moje podejście, przede wszystkim myślę o swoim zdrowiu. Oprócz tego zrobię wszystko, żeby udowodnić trenerowi Rusinowi, że mój transfer do Ślęzy był dobrą decyzją – podkreśla dwukrotna mistrzyni Polski.

Oprócz Dominiki Owczarzak ważne kontrakty ze Ślęzą Wrocław mają również: Cierra Burdick (kapitan), Agata Dobrowolska, Magdalena Szajtauer, Daria Marciniak oraz Terezia Palenikova.

Dominika Owczarzak
ur. 23 marca 1994 w Poznaniu
wzrost: 170 cm
pozycja: rozgrywająca
przebieg kariery:
2010-2012: MUKS Poznań (FGE)
2011-2012: MUKS Kórnik (I liga)
2012-2015: CCC Polkowice (FGE, TBLK)
2015-2017: Pszczółka Polski-Cukier AZS-UMCS Lublin (TBLK, BLK)
2017-2018: Wisła CanPack Kraków (EBLK)
2018-2019: CCC Polkowice (EBLK)
2019-2020: Ślęza Wrocław (EBLK)

Statystyki w sezonie 2018/2019: 

Wszystkie statystyki podano łącznie/średnio.

Minuty: 351:04/13:30. Punkty: 96/3,7. Zbiórki: 30/1,2. Asysty: 54/2,1. Faule: 47/1,8. Faule wywalczone: 38/1,5. Straty: 22/0,8. Przechwyty: 14/0,5. Bloki: 0/0. Bloki otrzymane: 1/0,0. EVAL: 110/4,2. +/-: 119/4,6.

Magdalena Szajtauer to pierwsza nowa zawodniczka Ślęzy Wrocław w sezonie 2019/2020. Przybliżamy dotychczasową karierę reprezentacyjnej środkowej. 

Urodzona 28 marca 1995 roku w Wiśle Szajtauer rozpoczynała swoją karierę w barwach ISSiR Startu Wisła, a w rozgrywkach 2011/2012 przeniosła się do Gorzowa Wielkopolskiego. – Spotkałem się z rodzicami Magdy, kończąc wizytę słowami, że za dwa tygodnie ich córka będzie już w Gorzowie. To był materiał na świetną zawodniczkę. – mówił w 2016 roku trener Dariusz Maciejewski w rozmowie z Gazetą Lubuską. Już przed 17 urodzinami zadebiutowała na parkietach ówczesnej Ford Germaz Ekstraklasy, ale w 51 sekund przeciwko Odrze Brzeg nie zdołała się zapisać w statystykach. Na następny występ w najwyższej lidze czekała miesiąc i w wysokiej porażce przeciwko CCC Polkowice dostała od trenera Maciejewskiego dwie minuty. Sezon 2011/12 zakończyła grając 12 minut z ŁKS-em Łódź – taki wymiar minut dla 17-letniej zawodniczki był wyrazem wiary w umiejętności i potencjał młodej środkowej.

Kibice zebrani w hali w Szczecinie w listopadzie 2012 roku podczas meczu 1/16 finału Pucharu Polski mogli zobaczyć talent Magdaleny Szajtauer w pełnej krasie. Środkowa zespołu z Gorzowa w wygranej Akademiczek nad Wilkami Morskimi zdobyła 14 punktów, zebrała siedem piłek (cztery na atakowanej tablicy), dołożyła do tego trzy asysty i blok w drodze po EVAL 20 i +/- 32. – Widać, że ostatnie niezłe występy w drużynie młodzieżowej nie były przypadkowe. Teraz czas na podobny błysk w dorosłej rywalizacji… – można było przeczytać na stronie gorzowskiej Gazety Wyborczej po tym występie Szajtauer.

W następnej rundzie wciąż niepełnoletnia zawodniczka wyszła na parkiet w pierwszej piątce. Rywalem gorzowianek był MKS PWSZ Konin, a wschodząca gwiazda AZS-u-AJP spędziła na parkiecie 22 minuty, zdobywając 8 punktów i zbierając 5 piłek (ponownie cztery w ataku).

Sukcesy w Pucharze nie przełożyły się na dłuższe występy ligowe. Ani razu w dziewięciu meczach sezonu zasadniczego nie zagrała dłużej niż 10 minut, dopiero w ćwierćfinałowej rywalizacji z hegemonem z Krakowa dostała swoją szansę. Średnie na poziomie 4,3 punktu oraz 3,6 zbiórki gdy trzeba było rywalizować na parkiecie z Dorą Horti czy Tiną Charles to dobry wynik.

Rozgrywki 2013/2014 nie były znaczącym krokiem naprzód jeżeli chodzi o rozwój koszykarski Magdaleny Szajtauer. Znowu zaprezentowała się bardzo dobrze w Pucharze Polski – ponownie na drodze koszykarek z Gorzowa stanął zespół MKS-u Konin, co zakończyło się sześcioma punktami i 11 zbiórkami, ale i porażką 50:60. W lidze warto podkreślić mecz z Energą Toruń – 2 punkty i 9 zbiórek (5 ofensywnych) w 15 minut. Poza tym? Trudno znaleźć spotkanie, którym nowa zawodniczka Ślęzy Wrocław mogłaby się pochwalić.

Co innego w sezonie 2014/2015 – bez dwóch zdań przełomowym w wykonaniu Szajtauer. Od początku regularnie występowała na parkiecie po kilkanaście minut, na stałe wkomponowując się w rotację trenera Dariusza Maciejewskiego. W listopadzie 2014 roku zdobyła dziewięć punktów i zebrała osiem piłek w meczu z Basketem Gdynia. Trzy tygodnie później zaliczyła osiem oczek i tyle samo zbiórek w meczu z beniaminkiem ówczesnej Tauron Basket Ligi Kobiet – Ślęzą Wrocław. W nowym roku błysnęła przeciwko Wiśle CanPack Kraków (pięć punktów i pięć zbiórek) i przede wszystkim w starciu z Pszczółką Lublin. Cztery punkty wrażenia nie robią, ale 10 zbiórek już tak. A gdy dodamy do tego aż pięć bloków, otrzymujemy znakomity występ blisko 20-letniej zawodniczki.

Potencjał młodej środkowej dostrzegł trener Jacek Winnicki. Szkoleniowiec ten pełnił w 2015 roku rolę selekcjonera reprezentacji Polski kobiet i zaprosił Magdalenę Szajtauer do szerokiej, 23-osobowej kadry reprezentacji przygotowującej się do Eurobasketu. W węższym, liczącym 18 zawodniczek składzie już jej zabrakło, niemniej kwestią czasu były kolejne powołania i ostatecznie debiut w biało-czerwonych barwach.

Debiut Magdaleny Szajtauer w reprezentacji Polski. (Fot. koszykowkakobiet.pl)

Pierwszy występ z orzełkiem na piersi nastąpił 18 listopada 2015 roku przeciwko Niemkom. Dwa punkty, trzy zbiórki i, jako dowód waleczności, pięć fauli. Powołanie od Teodora Mołłowa było konsekwencją bardzo dobrego startu w sezonie 2015/16. Ponownie właściwie w pojedynkę zatrzymała Pszczółkę Lublin, blokując aż sześć rzutów rywalek. Do tego dołożyła sześć punktów i 11 desek. Tydzień później przeciwko Artego Bydgoszcz zrobiła 9 punktów i 10 zbiórek. Służyły jej występy u boku Kelley Cain, wraz z nią Szajtauer tworzyła bardzo trudny do przejścia duet podkoszowych. Po meczu z Zagłębiem Sosnowiec gorzowska Wyborcza pisała „miło było dziś usłyszeć, że „wszystkie możliwe słowa uznania za walkę należą się naszym dziewczynom i wyłącznie o nich mówmy”. A więc mówimy: jesteśmy z was dumni!”.

Szajtauer była wtedy podstawową środkową, bowiem Cain leczyła kontuzję. Tuż przed wyjazdem na kadrę do Gorzowa przyjechało PGE MKK Siedlce, a przyszła reprezentantka Polski zabukowała sobie bilet na zgrupowanie zbierając aż 16 piłek. Ten wyczyn poprawiła w połowie stycznia 2016, notując 17 zbiórek przeciwko Pomarańczarni Poznań. „Szajta” nie tylko czyściła tablice, ale i była momentami zaporą nie do przejścia. Wspomnieliśmy o sześciu blokach z Pszczółką. W meczu z Sosnowcem dołożyła kolejne pięć. Cztery przeciwko Basketowi Gdynia, jeszcze cztery ze Ślęzą. Łącznie 41 – najwyższy wynik w lidze.

W rozgrywkach 2016/2017 Cain przeniosła się do Torunia. A w Gorzowie zamiast szukać kolejnej środkowej z zagranicy, postawiono na Szajtauer. U swojego boku miała takie nazwiska jak Aleksandra Pawlak, Paulina Misiek czy Courtney Hurt – partnerki doborowe. W czwartym meczu sezonu, przeciwko Arce Gdynia, w końcu rodowita góralka z Wisły zanotowała pierwsze double-double w swojej karierze. Do 11 zbiórek dołożyła 10 punktów. W roli podstawowej środkowej punktowała więcej niż zazwyczaj, ale wciąż bez przełomu w postaci regularnych zdobyczy powyżej 10 oczek. Szajtauer rozstrzygnęła wielki mecz przeciwko Enerdze Toruń i swojej byłej koleżance spod kosza – Kelley Cain na swoją korzyść. Lepiej zapunktowała Amerykanka, ale na tablicach lepsza okazała się reprezentantka Polski, która zebrała 16 piłek, w tym aż dziewięć w ataku. Byłby to rekord ligi gdyby nie Courtney Hurt, która pewnego razu postanowiła zebrać aż 14 piłek na atakowanej tablicy przeciwko Widzewowi Łódź.

W listopadzie 2016 roku Szajtauer zrobiła 6 punktów i 10 zbiórek z PGE MKK Siedlce, a dwa tygodnie później 7 oczek i 11 zbiórek przeciwko Artego Bydgoszcz – był to pierwszy przypadek w jej karierze, kiedy w dwóch meczach z rzędu zanotowała ponad co najmniej 10 zbiórek. Na następny taki przypadek musiała czekać dziewięć meczów, aż do następnego starcia z Artego. Wówczas zaledwie punktu zabrakło jej do kolejnego double-double, ostatecznie stanęło na 9 punktach i 12 zbiórkach. Kolejny mecz z PGE MKK Siedlce również zakończył się okazałym dorobkiem zbiórek – 15 desek w zaledwie 24 minuty. „Szajta” i jej koleżanki dobrze zaczęły play-offy, dwukrotnie pokonując CCC Polkowice, ale przegrały trzy kolejne mecze i zakończyły walkę o medale na ćwierćfinałach. Na pocieszenie został reprezentacyjnej środkowej tytuł wicemistrzyni bloków. Z 49 zablokowanymi rzutami przegrała koronę królowej bloków z… Kelley Cain o jeden blok.

Latem 2017 roku do zespołu z Gorzowa dołączyła Carolyn Swords, a to oznaczało tylko jedno – przenosiny Szajtauer na ławkę rezerwowych. Z zawodniczką, która rozegrała niemal 200 meczów w NBA trudno rywalizować, więc reprezentantka Polski skupiła się na ciężkiej pracy i wykorzystywaniu swoich szans. Wystąpiła w 27 meczach, w 12 z nich wyszła na parkiet w wyjściowej piątce. Spadły praktycznie wszystkie średnie, co jest rzeczą naturalną przy zmianie roli. Z zawodniczki która miała w sezonie 16/17 rewelacyjny średni +/- na poziomie 8.1 (szósty najlepszy wynik w lidze) spadła na poziom 0.4. Nadeszła pora na zmianę scenerii.

– W zasadzie to pierwsza duża zmiana w mojej karierze. Od ośmiu lat grałam w Gorzowie Wielkopolskim. Potrzebny był mi nowy impuls. Ten transfer jest właśnie takim impulsem. Jestem pozytywnie nastawiona przed nowym sezonem – powiedziała Szajtauer oficjalnej stronie Pszczółki Lublin po zmianie barw klubowych. Do przenosin akurat do Grodu Kozła zachęcała ją była kapitan Pszczółki, a obecnie zawodniczka Ślęzy Agata Dobrowolska, z którą Szajtauer mieszkała w jednym pokoju podczas zgrupowań reprezentacji Polski.

W Lublinie błyskawicznie przedstawiła kibicom swoje mocne strony – agresywne atakowanie tablic i dobrą defensywę. W spotkaniu ze Ślęzą Wrocław do tego dołożyła jeszcze 13 punktów w drodze po swoje drugie double-double w karierze klubowej.

Przez chwilę występowała w wyjściowej piątce, gdy trener Szawarski ustalał warunki kontraktu z Nikki Greene. Gdy mistrzyni Polski z 1KS-em dołączyła do Pszczółki, Szajtauer wróciła na ławkę rezerwowych. Na przełomie stycznia i lutego obie panie grały ze sobą w pierwszym składzie, ale w przypadku reprezentantki Polski seria występów w S5 stanęła na czterech meczach. Do końca sezonu pojawiła się w piątce tylko raz, w ostatnim meczu sezonu, gdy Pszczółka bezskutecznie próbowała powstrzymać CCC Polkowice i urwać późniejszym mistrzyniom Polski choćby jeden mecz.

– Robię wszystko, co możliwe, by być jeszcze bardziej pewną zawodniczką na parkiecie. Aczkolwiek cały czas muszę pracować nad swoją psychiką.

– Zdaję sobie sprawę, że jeśli w głowie jest blokada, to pewnego poziomu nie przeskoczę. Wynika to chyba częściowo z tego, że na boisku widzę, jak wiele mi jeszcze brakuje do tych najlepszych – mówiła Szajtauer na przestrzeni dwóch miesięcy w 2016 roku. Tych wypowiedzi udzieliła Gazecie Lubuskiej w trakcie najlepszego sezonu w swojej karierze. Od tego czasu musiała pokazywać swój talent w mniejszych rolach, ale oprócz umiejętności imponowała walecznością i determinacją, co zresztą nie uciekło uwadze legend koszykówki.

– Ta dziewczyna ma olbrzymi zasiąg ramion, a do tego jest bardzo waleczna – powiedziała o Szajtauer w listopadzie zeszłego roku mistrzyni Europy z 1999 roku Elżbieta Nowak w rozmowie z Magazynem Sportowiec.

– Jest zdolna, ma duży potencjał. Jeśli będzie pewniejsza, to zrobi dużą karierę – na łamach „Lubuskiej” chwalił reprezentantkę Polski były selekcjoner kadry Teodor Mołłow.

Trener Arkadiusz Rusin powiedział wprost – liczy nie tylko na defensywę swojej nowej środkowej, ale i na jej punkty. 24-letnia środkowa zbiera i blokuje na poziomie czołówki ligi. Jeśli w ślad za obroną pójdzie atak, to Magdalena Szajtauer w żółto-czerwonych barwach z pewnością poprawi swój dorobek dwóch double-double w karierze klubowej. My jesteśmy o tym przekonani.