Ślęza Wrocław piąty sezon z rzędu zakończyła w czołowej ósemce Energa Basket Ligi Kobiet. Jednak wrocławianki w ciągu trzech zakończonych medalem rozgrywek nie zaczynały play-offów z tak niskiej pozycji. Wszystko za sprawą nierównego sezonu zasadniczego w ich wykonaniu. Zapraszamy na podsumowanie minionych sześciu miesięcy.

W sezonie 2014/15, pierwszym po powrocie Ślęzy Wrocław na najwyższy poziom rozgrywkowy w Polsce, wrocławianki zajęły ósme miejsce w tabeli. To oznaczało spotkanie z walcem w postaci Wisły CanPack Kraków, która wówczas nie przegrała ani jednego spotkania. W ćwierćfinałach złudzeń nie było. Wisła wygrała 74:45 i 69:59. Od tego momentu Ślęza była po sezonie zasadniczym odpowiednio trzecia, pierwsza i piąta. Każdy z tych sezonów zakończyła medalem. Jeśli pod koniec kwietnia ma dojść do kolejnego święta, przed wrocławiankami największe wyzwanie spośród wszystkich czterech.

Play-offy nie są skonstruowane tak, aby przynosiły jak najwięcej niespodzianek. Zazwyczaj serie wygrywane są przez zespoły z górnej połówki finałowej ósemki. Pecha ma ostatnio jedynie Energa Toruń, która dwukrotnie była eliminowana przez niżej notowanych rywali. W minionych rozgrywkach była to Ślęza Wrocław, a dwa lata temu Artego Bydgoszcz. I właśnie bydgoszczanki były jedyną drużyną w ostatnich latach, która z szóstego miejsca awansowała do półfinałów. Jednak i podopieczne Tomasza Herkta nie cieszyły się z medalu, bowiem w rywalizacji o brąz zostały pokonane przez CCC Polkowice. Zatem zawodniczki ze stolicy Dolnego Śląska mogą napisać kolejną piękną kartę w historii. Do tego jednak potrzebują stabilizacji formy przez co najmniej trzy z pięciu meczów w seriach play-off. A jak widzieliśmy w sezonie zasadniczym, nie jest o to łatwo.

Miłe sinusoidy początki

Już od pierwszych tygodni przygotowań było jasne, że w tym roku koszykarki Ślęzy Wrocław są w stanie rywalizować z najlepszymi, ale i zanotować wpadki z niżej notowanymi rywalami. Początek sezonu zapowiadał się łatwo, pierwszy test miał przyjść dopiero w piątej kolejce w Gdyni. I o ile pierwsze dwa mecze zawodniczki Arkadiusza Rusina wygrały dość przekonująco, to ich trzeci mecz, a zarazem premierowe spotkanie ligowe we własnej hali pokazały, że na meczach Ślęzy trzeba będzie uzbroić się w cierpliwość. Wrocławianki wysoko prowadziły z Pszczółką Lublin, na początku trzeciej kwarty było 52:35. Wystarczyło utrzymać wynik żeby cieszyć się z kolejnego imponującego zwycięstwa. Tymczasem żółto-czerwone za wcześnie się rozluźniły, straciły koncentrację i doszło do thrilleru. Briannie Kiesel zabrakło czasu, żeby niemalże w pojedynkę doprowadzić do dogrywki. Amerykańska rozgrywająca Pszczółki zdobyła siedem punktów w 13 sekund, ale do remisu potrzebowała jeszcze dwóch i Ślęza wygrała 80:78.

Kilka dni później koszykarki 1KS-u pokazały, że niestraszne im są spotkania, w których nie grają w roli faworyta. Rywalki – Arka Gdynia, przez całe 40 minut wymuszały na wrocławiankach maksymalną koncentrację, a one odpowiedziały w najlepszy możliwy sposób. Zacięty bój z gdyniankami zakończył się po dwóch dogrywkach i bez dwóch zdań był jednym z najbardziej emocjonujących meczów nie tylko tego sezonu Ślęzy Wrocław, ale i całej Energa Basket Ligi Kobiet. Po wygranej 98:92 tydzień później Ślęza musiała potwierdzić swoją wysoką dyspozycję w starciu z PGE MKK Siedlce. Jednak zamiast przekonującego triumfu kibice zebrani w hali AWF obejrzeli wyrównany pojedynek, w którym gospodynie musiały się napracować, aby pokonać zespół prowadzony przez Teodora Mołłowa.

Z łódzkiego piekła do polkowickiego nieba

Passa sześciu zwycięstw Ślęzy Wrocław na rozpoczęcie sezonu zakończyła się po przerwie reprezentacyjnej. W hali AWF podopieczne Arkadiusza Rusina przegrały z InvestInTheWest Eneą AZS-em-AJP Gorzów Wlkp. Był to pierwszy mecz Sharnee Zoll-Norman we Wrocławiu po odejściu z 1KS-u i amerykańska rozgrywająca zagrała tak, jakby wciąż była to jej hala. 11 punktów, sześć zbiórek, 11 asyst i zero strat. Zresztą cały zespół z Gorzowa zaledwie czterokrotnie stracił piłkę. Ślęza popełniła tych strat 18 i przegrała 62:78. W następnej kolejce doszło do rewanżu za mecze o brązowy medal Energa Basket Ligi Kobiet w sezonie 2017/18. Do Wrocławia przyjechała Wisła CanPack Kraków i żółto-czerwone tym razem stanęły na wysokości zadania. Nie zabrakło emocji i wymiany prowadzeń, ale piorunująca końcówka, w której świetnie funkcjonowała zarówno ofensywa, jak i obrona dała Ślęzie w czwartej kwarcie zwycięstwo 27:13 i ostatecznie 80:69.

Po raz kolejny – taka wygrana musiała zostać poparta korzystnym rezultatem tydzień później. Rywalem Ślęzy był Widzew Łódź, czyli klub mogący napsuć faworytom nieco krwi, ale w końcowym rozrachunku słabszy od klubów z czołówki. Tyle że 9 grudnia nie było widać różnicy pomiędzy Ślęzą a Widzewem. Łodzianki prowadzone przez fenomenalne Dominique Wilson i Katarinę Vucković raz po raz rozrywały obronę żółto-czerwonych, z łatwością przebijając się pod kosz i wymuszając faule w drodze po sensacyjne zwycięstwo 92:80. Tego we Wrocławiu się nie spodziewano i przez długi czas właśnie katastrofę w Łodzi uznawano za najgorszy mecz Ślęzy w sezonie 2018/19.

Plamę po porażce z Widzewem wrocławianki mogły zmazać w starciu z play-offowym rywalem: Artego Bydgoszcz. Podopieczne Arkadiusza Rusina zaprezentowały się z lepszej strony, ale podkoszowy duet Ziomara Morrison – Dragana Stanković pokazał swoją moc i pomimo bardzo dobrego występu Terezii Palenikovej (19 punktów, 3/3 z dystansu) Ślęza przegrała 63:67. Ostatnim meczem Ślęzy Wrocław w 2018 roku było starcie z mistrzyniami Polski – drużyną CCC Polkowice. Dwie świeże porażki oraz nieprzekonujące rezultaty w poprzednich meczach sprawiły, że polkowiczanki były zdecydowanymi faworytami tego spotkania. Ale oczywiście derby rządzą się swoimi prawami. Z prawdziwej bitwy zwycięską ręką wyszła Ślęza, która odrobiła 13 punktów straty wychodząc na prowadzenie w samej końcówce meczu. Obie drużyny miały problemy ze skutecznością i decydowała defensywa, w której koszykarki 1KS-u zaprezentowały się znakomicie.

Nowy rok – stare problemy

Rok 2019 Ślęza rozpoczęła od porażki z Energą Toruń, która przekreśliła szanse wrocławianek na udział w turnieju finałowym Pucharu Polski. 21 punktów zdobyła wówczas Alice Kunek, a double-double zanotowała Ana-Marija Begić: 12 punktów i 12 zbiórek. Z kolei pierwszy mecz drugiej rundy to wygrana Ślęzy nad Eneą AZS-em Poznań. Zawodniczki z Wrocławia dobrze rozpoczęły to spotkanie, wygrywając pierwszą kwartę 28:17, lecz potem osiadły na laurach i jedynie w trzeciej odsłonie widać było, który zespół należy do ligowej czołówki, a który zamyka tabelę EBLK.

Jednak jeśli wygrana z poznaniankami nie zadowoliła trenera Rusina, to co powiedzieć o kolejnym starciu? Żółto-czerwone dały się kompletnie zaskoczyć koszykarkom Sunreef Yachts Politechniki Gdańskiej i gdyby nie wygrana 21:10 czwarta kwarta można by mówić o kolejnej sporej wpadce. Takie mecze z beniaminkiem klasowym zespołom nie przystoją. Zły początek 2019 roku zwieńczyło spotkanie w Lublinie. Powtórzył się tam scenariusz z pierwszego starcia Ślęzy z Pszczółką – wysokie prowadzenie 1KS-u i comeback lublinianek. Jednak w przeciwieństwie do październikowego meczu, tym razem Brianna Kiesel wraz z Kateryną Rymarenko doprowadziły do dogrywki, a w niej wygrały 11:5, cały mecz kończąc rezultatem 88:82.

Oddech ulgi przypadł na spotkanie z Arką Gdynia. Choć samo starcie było wyrównane, to Ślęza zaprezentowała się znacznie lepiej niż w spotkaniach z Politechniką Gdańską i Pszczółką, pokonując gdynianki 62:60. Bardzo dobrze zagrały wówczas Marissa Kastanek i Sydney Colson, trafiając łącznie 12 z 17 rzutów w drodze po 31 punktów. Kolejne dwa mecze – z osłabionym PGE MKK Siedlce oraz czerwoną latarnią ligi, Ostrovią Ostrów Wlkp. były okazją do szerszej rotacji składem i przygotowań pod intensywną końcówkę sezonu zasadniczego.

Blamaż przed ostatnią prostą

W Gorzowie Wielkopolskim oglądaliśmy taką Ślęzę, jaką zawsze chcielibyśmy widzieć. Zdeterminowaną, zaangażowaną, kontrolującą przebieg spotkania. Wrocławianki prowadziły niemalże od początku do końca, przez cały mecz trzymając zespół z Gorzowa na dystansie siedmiu-dziesięciu punktów. Więc zgodnie z tradycją tego sezonu po dobrym spotkaniu przyszło złe. Nawet bardzo złe. 17/64 z gry, 1/16 za trzy, osiem asyst, czternaście strat, 13 zbiórek mniej od rywala. Klęska poniesiona z Wisłą CanPack Kraków znacząco wpłynęła na ostatnie mecze sezonu zasadniczego w wykonaniu Ślęzy Wrocław. Tydzień później wrocławianki znów męczyły się z Widzewem, a w derbach mimo szaleńczego comebacku zasłużenie przegrały z CCC Polkowice.

Za pozytyw można uznać spotkanie z Artego Bydgoszcz, w którym koszykarki 1KS-u walczyły o każdą piłkę i robiły wszystko, żeby zniwelować przewagę podkoszową rywalek. W najważniejszych momentach zimną krew zachowała Taisiia Udodenko i Ślęza wygrała 70:69. Na zakończenie sezonu zasadniczego wrocławianki stawiły czoła Enerdze Toruń i po raz kolejny to torunianki cieszyły się ze zwycięstwa. Zespół z Wrocławia nie mógł powstrzymać szalejącej na tablicach Laury Svaryte.

Uniknięcie porażek z Widzewem czy Pszczółką dałoby Ślęzie jedno zwycięstwo więcej. Zwycięstwo bardzo ważne, bo dające czwarte miejsce na koniec pierwszego etapu rozgrywek i przewagę własnego parkietu w pierwszej rundzie play-offów. Jednak z przekroju całego sezonu nawet te porażki wpisują się w to, jaka w tym roku jest Ślęza Wrocław. Zdolna zarówno wydrzeć wygraną w Polkowicach, jak i drżeć o pozytywny rezultat w spotkaniu z Sunreef Yachts Politechniką Gdańską. Pewnie pokonać Wisłę we Wrocławiu i zdecydowanie ulec w Krakowie. Wygrać po dwóch dogrywkach w Gdyni i przegrać po wypuszczeniu prowadzenia z rąk w Lublinie. Od tego, jaką Ślęzę zobaczymy w play-offach zależy to, czy na koniec kwietnia dojdzie do kolejnego święta klubu.

Ślęza Wrocław w sezonie zasadniczym 2018/19

Zespół:

Miejsce: 6.

Bilans spotkań: 16 zwycięstw i 8 porażek.

Bilans spotkań u siebie: 8-4. Bilans spotkań na wyjeździe: 8-4.

Punkty: 1798 – 1641. Różnica: +157.

Najlepsze mecze: 1. CCC Polkowice – Ślęza Wrocław 51:54, 2. Arka Gdynia – Ślęza Wrocław 91:98, 3. InvestInTheWest Enea AZS-AJP Gorzów Wlkp. – Ślęza Wrocław 63:69.

Najgorsze mecze: 1. Wisła CanPack Kraków – Ślęza Wrocław 72:46, 2. Widzew Łódź – Ślęza Wrocław 92:80, 3. Ślęza Wrocław – InvestInTheWest Enea AZS-AJP Gorzów Wlkp. 62:78.

Najwyższa wygrana: Ślęza Wrocław – Enea AZS Poznań – 91:50. Najwyższa porażka: Wisła CanPack Kraków – Ślęza Wrocław 72:46.

Indywidualnie:

Najwięcej punktów: Cierra Burdick – 319. Najmniej punktów: Daria Marciniak – 56.

Najlepsza skuteczność rzutów za dwa punkty: Lea Miletić – 61.7 proc., Najlepsza skuteczność rzutów za trzy punkty: Lea Miletić – 42,9 proc.,

Najwięcej celnych rzutów za dwa punkty: Cierra Burdick – 113. Najwięcej celnych rzutów za trzy punkty: Marissa Kastanek – 48.

Najlepsza skuteczność rzutów osobistych: Marissa Kastanek – 90.2 proc., Najwięcej celnych rzutów osobistych: Cierra Burdick – 78.

Najwięcej:

– zbiórek: Cierra Burdick – 205, Taisiia Udodenko – 161, Lea Miletic – 90
– asyst: Sydney Colson – 107, Cierra Burdick – 64, Marissa Kastanek – 46
– fauli: Cierra Burdick – 69, Marissa Kastanek – 55, Taisiia Udodenko – 53
– fauli wywalczonych: Cierra Burdick – 81, Sydney Colson – 65, Taisiia Udodenko – 58
– przechwytów: Sydney Colson – 38, Taisiia Udodenko – 29, Cierra Burdick i Marissa Kastanek – 26
– bloków: Taisiia Udodenko – 16, Cierra Burdick – 14, Lea Miletic – 10

Najmniej strat: Agata Dobrowolska – 8, Karina Szybała – 16, Daria Marciniak – 17

Najlepszy wskaźnik EVAL: Cierra Burdick – 418. Najlepszy wskaźnik +/-: Sydney Colson – +134

Najlepszy indywidualny występ: Cierra Burdick (13.01.2019 vs Enea AZS Poznań) – 21 punktów (9/12 z gry, w tym 1/2 za 3), 11 zbiórek, sześć asyst, trzy przechwyty, blok. EVAL – 35, +/- = +20.

Prezentujemy zapis konferencji prasowej po meczu Energa Toruń – Ślęza Wrocław, w którym torunianki wygrały 75:69.

Arkadiusz Rusin: Gratulacje dla zespołu z Torunia, gratulacje dla trenera Svitka. Rywal był bardzo zdeterminowany, o czym najlepiej świadczy liczba zbiórek ofensywnych. Zwłaszcza w pierwszej i czwartej kwarcie nie kontrolowaliśmy desek. Ciężko jest wygrać, kiedy przeciwnik ma 97 posiadań. Na taką liczbę nie można sobie pozwolić chcąc wygrywać mecze. Przez jakiś czas to było wyrównane spotkanie. Do play-offów jest zaledwie kilka dni, trzeba zapomnieć o tym, co jest za nami i skupić się na najważniejszej fazie rozgrywek.

Agata Dobrowolska: Również gratuluję zespołowi z Torunia. Źle zaczęłyśmy to spotkanie, tak jak trener wspomniał, przeciwniczki dosłownie skakały nam po głowach. Udało nam się wrócić do meczu, pojedynek stał się ciekawszy dla wszystkich. Szkoda, że ostatecznie nie byłyśmy w stanie rozstrzygnąć tego spotkania po naszej myśli. Teraz musimy skupić się już wyłącznie na wtorku i na starciu z Artego.

Stefan Svitek: Dziękuję za gratulacje, kieruję je również do zespołu z Wrocławia za to, że się nie położyły i podjęły walkę. Spudłowaliśmy dziś za dużo rzutów wolnych. Nie byliśmy w stanie kontrolować tego spotkania i powiększać prowadzenia, nie potrafiliśmy również zatrzymać Eliny Dikeoulakou, która sprawiła nam sporo problemów swoimi rzutami z dystansu. W trzeciej kwarcie spudłowaliśmy sporo rzutów, być może był to efekt agresywnej obrony Ślęzy. Nasze zawodniczki myślały, że ten mecz jest wygrany po 10 minutach, a tak nie było.

Alice Kunek: Dziękuję przeciwniczkom za trudne spotkanie i za zaciętą rywalizację. Na pewno taki mecz był nam potrzebny przed play-offami. Wróciłyśmy do gry prezentowanej w meczu z Wisłą, defensywa Ślęzy po pierwszej kwarcie zadziałała i miałyśmy problemy ze skutecznością. Dzięki temu, że nie przestałyśmy atakować i grałyśmy drużynowo udało nam się odwrócić losy spotkania. Życzę Ślęzie powodzenia w play-offach, na których same się skupiamy.