W minioną środę w Monachium odbyło się losowanie fazy grupowej rozgrywek EuroCup Women. Los przypisał Ślęzę Wrocław do grupy L, gdzie czekały już triumfatorki EuroCupu z poprzedniego sezonu – Villeneuve D’Ascq. 

Brązowe medalistki Orlen Basket Ligi Kobiet wracają do europejskich zmagań po ośmiu sezonach przerwy i od razu staną naprzeciwko najlepszej drużyny EuroCup Women w rozgrywkach 2024/2025. Francuskie ESBVA Lille Metropole po pasjonującym finale pokonało Baxi Ferrol i sięgnęło po drugie zwycięstwo w swojej historii. Droga do tego triumfu wiodła przez Euroligę i starcia z KGHM BC Polkowice z Weroniką Gajdą w składzie.

Walka o triumf na europejskich parkietach sprawiła, że drużyna z należącego do metropolii Lille Villeneuve D’Ascq sensacyjnie nie weszła do fazy play-off ligi francuskiej sezon po tym, jak sięgnęła po mistrzostwo kraju. Zwycięstwo w EuroCupie bez dwóch zdań osłodziło rozczarowanie wynikające z zajęcia 9. miejsca na krajowym podwórku. Teraz zespół prowadzony przez Maximea Bezina będzie chciał lepiej połączyć grę na dwóch frontach.

W tym celu zakontraktowane zostały klasowe zawodniczki, a dwie z nich są doskonale znane na polskich parkietach. Mowa o byłej gwieździe KGHM BC Polkowice i Polskiego Cukru AZS-u UMCS-u Lublin, Alexis Peterson oraz grającej w Ślęzie Wrocław w sezonie 2018/2019 Terezii Palenikovej. Pod koszem brylować będzie multimedalistka mistrzostw Europy Alexia Chery (d. Chartereau), a za rozegranie ma odpowiadać legenda francuskiej koszykówki 3×3 Marie-Ève Paget. W ESBVA regularnie stawiają na młodzież – w składzie rywalek 1KS-u znalazły się trzy nastoletnie zawodniczki, młodzieżowe mistrzynie Francji i wychowanki akademii klubu z Villeneuve D’Ascq. Jak czytamy na oficjalnej stronie klubu, trener Bezin będzie mógł polegać na kompletnej grupie łączącej doświadczenie, talent i ambicję.

Wojowniczki, bo taki przydomek mają koszykarki ESBVA, zmierzą się ze Ślęzą w drugiej i piątej kolejce fazy grupowej. Bez dwóch zdań te starcia będą ozdobą rywalizacji w grupie L EuroCup Women, a wrocławianki zrobią wszystko, aby sprawić niespodziankę i pokonać obrończynie tytułu. 

– Oczywiście mamy w grupie zwycięzcę poprzedniej edycji Eurocup, ale to może nas dodatkowo motywować zgodnie z maksymą „bij mistrza”. Myślę, że mecze przeciwko zespołowi z Francji będą nie lada gratką dla naszych kibiców. Tak się składa, że w minionym sezonie miałam okazję grać przeciwko ESBVA w rozgrywkach Euroligi i u nich na hali panuje bardzo gorąca atmosfera, dlatego wierzę, że pokażemy im jak gorąco może być w KGHM Ślęza Arenie – mówi Weronika Gajda.

Rywalem Ślęzy z drugiego koszyka będzie szwajcarski Elfic Fribourg, jedna z krajowych potęg i stały bywalec europejskich rozgrywek.  W ich gablocie stoi osiem pucharów za mistrzostwo kraju oraz pięć pater za zdobycie krajowego pucharu. Zmagania w kampanii 2024/2025 zakończyły się porażką w finale z Nyonem. Szwajcarki regularnie występują w EuroCupie, wychodząc z grupy w sezonach 2021/2022 i 2022/2023. W 2023 roku z rozgrywek wyeliminował je AZS UMCS Lublin, rok później w fazie grupowej Elfic mierzył się z VBW Gdynia. Ostatni sezon również mógł zakończyć się awansem, lecz ze względu na różnicę małych punktów drużyna z Fryburga nie zakwalifikowała się do kolejnej fazy zmagań.

Choć lipiec dobiega końca, wciąż niewiele wiadomo na temat konstrukcji składu drużyny z miasta leżącego pomiędzy Bernem i Lozanną. Elfic pożegnał się z trzema zagranicznymi koszykarkami reprezentujących barwy tego klubu. Abigail Fogg, Danielle Rodriguez i Carolina Rodrigues były czołowymi postaciami układanki trenera Romaina Gaspoza. Z zespołem pożegnały się także kluczowe reprezentantki Szwajcarii – Elea Jacquot i Viktoria Ranisavljevic. Wszystko wskazuje na to, że szkoleniowiec szwajcarskich koszykarek będzie musiał zbudować swój zespół od nowa.

Ostatnim zespołem w grupie L jest bułgarskie Beroe Stara Zagora. Stara Zagora to szóste największe miasto Bułgarii, liczące niespełna 150 tysięcy mieszkańców. Podobnie jak Elfic, także i Beroe jest jednym z hegemonów krajowej koszykówki. Od 2021 do 2024 roku koszykarki ze Starej Zagory nieprzerwanie sięgały po mistrzostwo Bułgarii. Ta passa dobiegła końca w minionych rozgrywkach, gdy tytuł po sześciu latach przerwy odzyskała drużyna Montany. Dla Beroe nadchodzący sezon w EuroCup Women będzie trzecim w historii klubu – ostatnio ten zespół sprawdził się na europejskich parkietach w 2022 roku, odpadając z grupy z bilansem 1 zwycięstwa i 5 porażek.

Wiemy już o kilku transferach poczynionych przez klub, na czele z nowym duetem trenerskim. Stery drużyny Beroe objął Todor Tenev, a pomagać mu będzie Albena Hubenova. Do drużyny dołączyły dwie zawodniczki z USA: mierząca 185 cm Elizabeth Elliott i licząca 183 cm Kayla Cooper – dla obu będzie to pierwszy sezon po zakończeniu gry w NCAA. W Starej Zagorze na pewno zagrają także dwie reprezentantki Bułgarii – Ina Dimova i Alexandra Petrova.

Śmiało można powiedzieć, że losowanie sprzyjało żółto-czerwonym, bo Ślęza mogła wylosować trudniejszego rywala z każdego z trzech pozostałych koszyków. Po takim układzie stawki celem brązowych medalistek Orlen Basket Ligi Kobiet powinien być co najmniej awans do kolejnej fazy rozgrywek, a być może i zaskoczenie mistrzyń z Villeneuve D’Ascq i sięgnięcie po triumf w grupie L. Nie można jednak lekceważyć doświadczonego w europejskich bojach zespołu z Fryburga oraz nieprzewidywalnych koszykarek z Bułgarii. To wszystko zwiastuje ogromne emocje w KGHM Ślęza Arenie na przestrzeni października i listopada.

Faza grupowa EuroCup Women rozpocznie się 9 października i zostanie rozegrana w systemie każdy z każdym w formacie mecz i rewanż. Z każdej grupy awansują dwa najlepsze zespoły, a także cztery najlepsze drużyny z trzecich miejsc. Z kolei najlepsza czwórka triumfatorów grup dołączy do klubów spadających z EuroLeague Women i automatycznie uzyska awans do 1/8 finału. Pozostałe ekipy, które wywalczą sobie prawo gry w kolejnej fazie rozgrywek zagrają w barażu o miejsce w 1/8. Terminarz meczów grupy L, a co za tym idzie, harmonogram spotkań w KGHM Ślęza Arenie, zostanie opublikowany wkrótce.

19-letnia rzucająca, Julia Jeziorna, została koszykarką Ślęzy Wrocław. Była zawodniczka KGHM BC Polkowice związała się z brązowymi medalistkami mistrzostw Polski dwuletnią umową. 

Julia to córka Justyny Jeziornej, która w Polkowicach spędziła dziewięć sezonów i, tak jak nowa zawodniczka Ślęzy, występowała na pozycji rzucającej. Także ojciec, Marcin, związany jest z tym miastem, przez lata reprezentując barwy miejscowego Górnika. Nic zatem dziwnego, że Julia swoje pierwsze koszykarskie kroki stawiała w drużynie pięciokrotnych mistrzyń kraju. Od samego początku pokazywała ogromny potencjał i tuż po swoich piętnastych urodzinach otrzymała szansę debiutu na najwyższym poziomie rozgrywkowym. W sezonie 2020/2021 Jeziorna rozegrała kilkanaście minut w trzech ekstraklasowych spotkaniach.

W kolejnych rozgrywkach zapisała przy swoim nazwisku pierwsze punkty w Orlen Basket Lidze Kobiet, otrzymała również parę minut w meczu EuroCup Women. Kolejnym krokiem w rozwoju Jeziornej były przenosiny do Bydgoszczy i pójście w ślady mamy, która dla Artego rozegrała dwa sezony. Julia w sezonie 2022/2023 wystąpiła w siedmiu spotkaniach, spędzając na parkiecie średnio 10 minut na mecz. Rozgrywki 2023/2024 to transfer do ówczesnych mistrzyń Polski z Lublina. W zespole prowadzonym przez trenera Krzysztofa Szewczyka nowa koszykarka Ślęzy ogrywała się nie tylko na krajowych parkietach, ale i w zmaganiach europejskich. Do 14 meczów w OBLK dołożyła 9 spotkań w Eurolidze.

Miniony sezon okazał się przełomowym dla Julii Jeziornej. Postanowiła wrócić do Polkowic i jeszcze zanim ten klub wpadł w ogromne kłopoty, to młoda rzucająca już była ważną postacią w rotacji. Trener Karol Kowalewski stawiał na Jeziorną w roli podstawowej zawodniczki U23, a ta odpłaciła się chociażby zdobyciem 18 punktów w Toruniu, kiedy każde z jej oczek było potrzebne do pokonania miejscowej Energi. Po tym, jak właściwie wszystkie seniorskie koszykarki KGHM BC rozwiązały kontrakty z tym zespołem, Julia pozostała na pokładzie i została wrzucona na bardzo głęboką wodę. Z zawodniczki zadaniowej stała się liderką, odpowiedzialną za losy drużyny.

19-letnia rzucająca z tej roli wywiązywała się najlepiej, jak tylko mogła, dzielnie dźwigając na swoich plecach ogromny ciężar. Na przestrzeni ośmiu spotkań zdobywała średnio 17,5 punktu, zbierała 6,5 piłki i była faulowana 7,5 razu. W trzymeczowej serii play-off przeciwko Ślęzie Wrocław uzbierała aż 50 oczek, pokazując swój duży talent wrocławskiej publiczności. Co najmniej przez najbliższe dwa lata będzie miała okazję robić to znacznie częściej.

Julia Jeziorna jest ósmą zawodniczką w kadrze Ślęzy Wrocław na sezon 2025/2026 Orlen Basket Ligi Kobiet. Oprócz niej ważne kontrakty z klubem mają Weronika Gajda, Aleksandra Mielnicka, Zuzanna Kulińska, Amerykanki G’mrice Davis oraz Mehryn Kraker i Łotyszki: Digna Strautmane oraz Ketija Vihmane.

Julia Jeziorna
ur. 6 grudnia 2005 r.
wzrost: 176 cm
pozycja: rzucająca
przebieg kariery:
2017-2022: KGHM BC Polkowice
2022/2023: Basket 25 Bydgoszcz
2023/2024: Polski Cukier AZS UMCS Lublin
2024/2025: KGHM BC Polkowice
2025-obecnie: Ślęza Wrocław